کاریکلماتور : ماهی ها آب از سرشان گذشته است

نائله یوسفی :
آدم ها ابتدا همدیگر را نقد می کنند و سپس نسیه می فروشند.
ماهی ها آب از سرشان گذشته است.
دو وقت حرف نزن وقتی “سیر” می خوری و وقتی “سیر “می خوری.
بعضی ها آنقدر مدعی اند بارشان است که قاطر بارش نیست.
ظاهر”بین” با عمل کردن به جهان “بینی” نمی رسد.
آدمهای با ارزش قیمت ندارند.
به بعضی ها میدان بدهی دورت می زنند.
“روان نویس” حالم را بد می نویسد.
خوشبختی بعضی ها در “بدبختی” همنوعانشان است.
انسان تنها وقتی کار می کند که کارش پُر “اندیشه” شود نه اندیشه ای پر از کار.
زیادی که آفتابی بشوی همه زیرت سایبان می زنند.
در خانه تکانی بعضی ها جانماز آب می کشند.
برای گربه صفت ها وقت نگذارید آنها خودشان را با آشغال ها سیر می کنند.
عقل فرهاد “شیرین” می زد.
در جریان زندگی نبود، راکد ماند و گندید.
آدم اگر همیشه در دسترس باشد دستمالی می شود.
شکمم “سمفونی گرسنگان” می نوازد.
سفره دلش را پهن کرد، کلاغ ها دورش جمع شدند.
در پی تغییر رژیم بر علیه چاقی برخاسته ام.
خنده نیش دار زهر تلخی دارد.
در تاریکی باید حقیقت را روشن کرد.
به امید صاحبخانه شدن خودش را راهی “خانه آخرت” کرد.
حزب “تند”روی فلفل در مقابل “شورش” نمک ها به پا خواست.
در زندگی پول حرف اول را می زند، کفن حرف آخر.