کاریکلماتورهای نائله یوسفی :
آدم دست تنها، پاهای ثابت قدمی دارد.
در جواب حرف دیگران “درآمدم”، بیرونم کردند.
برای رفع “غمباد” به خرم آباد رفتم.
رابطه ی شکر آب را با لیمو شیرین باید هم زد.
وقتی همه چیز “دستگیرم”شد، پاهایم از قضیه کنار کشیدند.
زیبای خفته دچار بی خوابی شد.
آدم های دمدمی”مزاج” زود “ترش” می کنند.
اگر به دل کسی پیله کردیم، پروانه نباشیم.
افکار بعضی ها پا نمی گیرد اما جان خیلی ها را می گیرد.
