menu
shuffle search add person
انصراف
cancel

شیرین طنز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید :

keyboard_double_arrow_left keyboard_double_arrow_right

پیشنهاد
شگفت انگیز

بزن بریم

بیخیال

دکتر اسماعیل امینی

وجود طنز در اشعار مربوط به رمضان از زبان اسماعیل امینی

اسماعیل امینی معتقد است، هر آنچه در بیرون از شاعر رخ می‌دهد، به واسطه‌ی روح او بر شعر تاثیر می‌گذارد. رمضان نیز هم به صورت تحولات روحی و هم اتفاقات تاریخی در شعر حضور دارد.

به گزارش شیرین طنز، این شاعر و مدرس دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ضمن بیان اهمیت رمضان در شعر کلاسیک فارسی گفت: هرآنچه بیرون شاعر رخ می‌دهد بر درونش تاثیر می‌گذارد، زیرا شعر بازتاب اتفاقات درونی شاعر است. رمضان نیز مثل همه اتفاقات بیرونی همچون گردش فصل‌ها، پدیده‌ها، صداها، رنگ‌ها و … در شعر موثر خواهد بود، زیرا اتفاقات وارده بر نوع زندگی شاعر، در شعر او نیز دیده می‌شود.

ماه مبارک رمضان

وی درباره تقسیم‌بندی اشعار رمضانیه‌ گفت: اشعار مربوط به رمضان در دو بخش دیده می‌شود، یک سری به اتفاقات رخ داده در ماه نگاه می‌اندازد و دسته دیگر به لذات عرفانی این ماه اشاره می‌کند. به عنوان مثال در شعرهای مربوط به حال روحی رمضان از توصیه، دعا، ترجمه منظوم احادیث و ادعیه و … وجود دارد و در بخشی دیگر آغاز ماه رمضان جست‌وجوی هلال ماه، تغییرات زندگی در این ماه، چشم پوشیدن از لذات رسیدن به فضایل اخلاقی، بیدار ماندن در شب و … دیده می‌شود.

این شاعر ضمن بیان نمونه‌ای درباره دست مایه‌های عرفانی گفت: از اشعار با دست مایه عرفانی از مولانا می‌توان به یک نمونه اشاره کرد؛ «این دهان بستی دهانی باز شد / تا خورندهء لقمه‌های راز شد.

لب فروبند از طعام و از شراب / سوی خوان آسمانی کن شتاب»

این شاعر و مدرس دانشگاه افزود: وی در جایی می‌گوید « طفل جان از شیر شیطان باز کن / بعد از آنش با ملک انباز کن». در نمونه دوم جان شاعر را به طفل و شیطان را به شیر تشبیه کرده است که جان آدمی در مقابل شر شیطان ضعیف است.

«امینی» درباره وجود طنز در اشعار مربوط به رمضان گفت: مانند تمام موضوعات در اشعار مربوط به رمضان نیز شعرهایی با درون مایه‌طنز بسیار وجود دارد. این اشعار از صمیمیت میانه و طبعا احساس نزدیکی با خداوند برخوردار هستند. به عنوان مثال می‌توان به شعر اشرف مازندرانی اشاره کرد که می‌گوید: «قرب یک ماه به میخانه اقامت کردم / اتفاقا رمضان بود نمی دانستم

وی در پایان با اشاره به اینکه یکی از کُنش‌های شاعران در رمضان برخورد با ریا است، افزود: اصل روزه بر پنهان بودنش است، زیرا نماد بیرونی ندارد، اما فرد ریاکار خودش روزه داری‌اش را عیان می‌کند. روزه را فقط خدا و خود فرد روزه‌دار می‌داند؛ اما برخی روزه‌داران با ریا، روزه‌داری خود را نشان می‌دهند. حافظ، سعدی و بسیاری دیگر از شاعران در این خصوص شعر سروده‌اند. به عنوان نمونه، حافظ در شعری می‌گوید:

بیا ترک فلک خوان روزه غارت کرد / هلال عید به دو قدح اسارت کرد

ثواب روزه و حج قبول آنکس برد / که خاک میکده عشق را زیارت کرد

chatنظرات شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اپلیکیشن کبریت کم خطر