مسئول دفتر طنز حوزه هنری گفت: جامعه‌ای که طنز نداشته باشد، بیمار است.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری، سومین برنامه از سلسله برنامه‌های اتفاق ترانه، عصر شنبه سوم مرداد ۱۳۹۴، با حضور شاعران و ترانه‌سرایان در سالن مهر حوزه هنری برگزار شد.
در این برنامه که اجرای آن را سعید بیابانکی به عهده داشت، شاعران جوان به شعرخوانی پرداخته و دونماهنگ نیز پخش شد که یکی به معرفی استاد تاج اصفهانی، از بزرگ ترین آوازخوانان مکتب آوازی اصفهان، اختصاص داشت و دیگری در دفاع از مردم مظلوم یمن بود.
در این مراسم همچنین به روال جلسات گذشته، بخشی به معرفی کتاب اختصاص داده شده بود و این بار ناصر فیض، نویسنده و طنزپرداز شناخته شده، کتابهایی را به حاضران معرفی کرد.
فیض با اشاره به اینکه از او خواسته شده کتابی را هم از خودش معرفی کند، گفت: در بین آثارم «املت دسته‌دار» را انتخاب می‌کنم؛ چرا که ویژگی‌هایی دارد که این کتاب را متمایز می‌کند. یکی از مهم ترین ویژگی هایش این است که آن زمان که این کتاب منتشر شد، کتابی که تماما طنز باشد وجود نداشت؛ بنابراین مورد توجه قرار گرفت.
وی ادامه داد: ضمن اینکه مضامینی که در «املت دسته دار» به کار گرفته شده بود، مضامینی بود که با سایر آثار طنز که تکرار موضوعاتی مانند گرانی و زن و شوهر و … بود، تفاوت داشت و همچنین در بیشتر قالب ها شعر طنز در این کتاب وجود داشت و به یک گونه شعری منحصر نشده بود.
کتاب دیگری که مسئول دفتر طنز حوزه هنری به حاضران معرفی کرد «کبریت کم‌خطر» بود. فیض با بیان اینکه «کبریت کم خطر» تالیف علیرضا لبش، ادامه راهی است که امید مهدی‌نژاد در «قهوه قندپهلو» آغاز کرد، بیان داشت: «قهوه قندپهلو» به شعر اختصاص داشت و علیرضا لبش به خوبی طنز نثر را در کتاب «کبریت کم‌خطر» گردآوری کرده و نمونه خوبی برای کسانی است که به نثر مکتوب علاقه دارند.
کبریت کم خطر
فیض با بیان اینکه دفتر طنز حوزه هنری، دفتر شعر طنز نیست بلکه نثر را هم شامل می‌شود، گفت: زمانی که ابوالفضل زرویی نصرآباد دفتر طنز حوزه هنری را ایجاد کرد، کسی تصور نمی‌کرد این‌قدر از این دفتر و همچنین از طنز استقبال شود و صاحب جایگاه خوبی شود. اکنون دفتر طنز حوزه هنری، چوب لای چرخ کسانی است که در جامعه زیاده‌خواهند و بیشتر از حق خودشان می‌خواهند.
وی تاکید کرد: در سال‌های اخیر جشنواره‌های مختلفی در حوزه طنز برگزار می‌شود و طنز جدی‌تر گرفته شده که این موضوع را به فال نیک می‌گیریم؛ چرا که با استفاده از طنز به بسیاری از اشتباهات پی می‌بریم و جامعه‌ای که طنز نداشته باشد بیمار است.
