من اگر مردم برایم گریه زاری سر نکن
روح من را با ادا اطوار بی خود خر نکن
شادی خود را نهان کن در میان مردمان
در دلت بشکن بزن اما صدایی در نکن
من گرفتم مزد خود را از تو در حین حیات
خرج بی خود از برای حاجی و منبر نکن
هر که گوید من شریکم در غم بی شوهریت
حرف او را بشنو اما مرگ من باور نکن
گر زنی گوید خدا رحمت کند شوی تو را
در خیالت با من آن بیچاره همبستر نکن
تا خیالت گردد آسوده، گورکن را بگو
همجوار همسرم جز مرده های نر نکن
در چنین بی آبی ممتد که حاصل گشته است
سنگ قبرم را برای صرفه جویی تر نکن
من نمی خواهم بمانی بیوه اما جان من
لا اقل یک هفته بعد از مردنم شوهر نکن
احمد آوازه
