منوچهر نوذری (۱۳۰۳ قزوین – ۱۶ آذر ۱۳۸۴ تهران) دوبلور، بازیگر، مجری و کارگردان ایرانی بود.
او فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۳۲ آغاز کرد و از اولین گویندگان تاریخ دوبله در ایران بود.
نوذری، روز چهارشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۳۸۴ به علت بیماری ریوی و عفونت کلیوی در بیمارستان مدرس تهران درگذشت.
در روزهای پایانی زندگی این هنرمند در بیمارستان اینگونه از او نقل شده:
من اولین کسی بودم که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفتم و گفتم نام جعبه‌ای که تصویر من را در آن می‌بینید تلویزیون است.
سینمایی منوچهر نوذری
بازیگر
وی فعالیت خود را در عرصهٔ سینما با بازی در فیلم لاله آتشین ۱۳۴۱ ساخته برادرش مرحوم محمود نوذری آغاز کرد.
افق روشن ۱۳۴۳
امیر ارسلان نامدار ۱۳۴۵
حسین کرد شبستری ۱۳۴۵
گوهر شب چراغ ۱۳۴۶
غروب بت پرستان ۱۳۴۷
آسمون بی ستاره ۱۳۴۷
خیالاتی ۱۳۵۲
چند می‌گیری گریه کنی ۱۳۸۴
کارگردان منوچهر نوذری
ایوالله ۱۳۵۰ و همچنین تدوینگر
خیلی هم ممنون ۱۳۵۱ و همچنین سراینده اشعار
خیالاتی۱۳۵۲ و همچنین سراینده اشعار
الو من گربه هستم ۱۳۵۶ / فیلمبرداری و تولید در مصر
مدیردوبلاژ
شوخی نکن دلخور میشم ۱۳۴۵
ایوالله ۱۳۵۰
خیلی هم ممنون ۱۳۵۱
خیالاتی ۱۳۵۲
یک جو غیرت ۱۳۵۲
هی جو ۱۳۶۷
شنگول و منگول ۱۳۶۸
حسنک ۱۳۷۱
تلویزیونی منوچهر نوذری
بازیگر
کوچه اقاقیا
عصای پیری
باجناق‌ها
جدی نگیرید
اجراهای تلویزیونی
چهره‌ها
هزار برگ هزار رنگ
مسابقه هفته
تهران ساعت ۲۰
مسابقه ثانیه‌ها
دوبلور فیلم‌های خارجی
جک لمون، دنی کی، راج کاپور، گلن فورد، باب هوپ، رداسکلتون و رداسکلتون…
منبع : ویکی پدیا
فیلم اجرای منوچهر نوذری در صبح جمعه با شما :
به گزارش شیرین طنز، به نقل از زومجی، منوچهر نوذری، دوبلور، هنرپیشه، مجری و کارگردان ایرانی بود که در روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۳۱۵ در شهر قزوین به دنیا آمد. نوذری فعالیت هنری خود را ۱۳۳۲ آغاز کرد و یکی از اولین دوبلورهای تاریخ دوبله ایران محسوب می‌شود.
او در همان سال‌های ابتدایی در رادیو نیز مشغول به کار شد و در سال ۱۳۳۸ وارد سینما شد. منوچهر نوذری برای اولین بار در سال ۱۳۴۱ بازیگری در سینما را با بازی در فیلم سینمایی «لاله‌های آتیشن» ساخته‌ی محمود نوذری و هوشنگ لطیف پور آغاز کرد. مرحوم نوذری از بازیگری در سینما دور نماند و دو سال بعد جلوی دوربین مهدی امیر قاسم خانی قرار گرفت و در فیلم «افق روشن» نقش آفرینی کرد.
وی در ادامه مسیر بازیگری‌اش در سال ۱۳۴۵ فیلم «امیر ارسلان نامدار» را بازی کرد و در همان سال در فیلم «حسین کرد شبستری» نیز حاضر شد. بازی بعدی منوچهر نوذری در فیلم «گوهر شب چراغ» بود. او برای بازی در این فیلم سینمایی در سال ۱۳۴۶ جلوی دوربین اسماعیل کوشان قرار گرفت. منوچهر نوذری که خیلی در سینما پرکار نبود و فقط در یک برهه خاص به بازیگری مشغول بود، در ادامه مسیر بازیگری‌اش و یک سال بعد از «گوهر شب چراغ»، در سال ۱۳۴۷ باز هم جلوی دوربین اسماعیل کوشان قرار گرفت و این‌بار در فیلم سینمایی «غروب بت پرستان» بازی کرد.
مرحوم نوذری پس از «غروب بت پرستان» تنها در سه فیلم «آسمون بی ستاره» محصول ۱۳۴۷، «خیالاتی» محصول ۱۳۵۲ و «چند می‌گیری گریه کنی» محصول ۱۳۸۴ جلوی دوربین رفت.
