نویسنده : مصطفی مشایخی
پروردگارا …
آجیل که ندارم اما میوه ها و شیرینی هایی را که از تعاونی اداره قسطی خریده ام، به تو می سپارم. آن ها را از گزند پاتک مهمانان مصون دار.
خداوندا …
دوستانی را که “راهشان را کج می کنند” تا در ایام عید سری به ما بزنند، به راه راست هدایت فرما.
بار الها …
اشتهای مهمانان را کور و نگاهشان را از لنگ و پاچه ی مرغم دور دار.
کردگارا …
در ایام عید، مرا اسیر چهره های ماندگار مساز.
روزی دها …
یک خروار کنگر عطا فرما تا در روز های عید، شرمنده ی داماد ها و دختران لنگر انذازم نباشم.
رحمانا …
مکر مهمانانی که تعداشان را پشت آیفون تصویری کم تر از آن چه هستند نشان می دهند به خودشان باز گردان.
رحیما …
پول بنزین سفر را برسان، جای چادر زدن را خودم پیدا خواهم کرد.
روزی دها …
هر چند خواسته ام نابجاست اما محبت فرموده، تتمه ی حقوقم را اقلاً تا پانزدهم فروردین در پناه خودت محفوظ بدار.
قادرا …
بخت و اقبالی کرامت کن که سال “میمون” میمون باشد و به شکل گوریل تورم و گرفتاری رُخ ننماید.
نویسنده : مصطفی مشایخی
