به گزارش شیرین طنز، به نقل از خانه ی کاریکاتور اصفهان، موضوع کتاب شباهت‌هایی است که در طرح‌های کاریکاتوریست‌ها به طور اتفاقی به وجود می‌آید. کتاب بیشتر شامل این طرح‌های مشابه است. بخش دیگری از کتاب شامل نوشته‌هایی از جواد مجابی در مورد اردشیر محصص است و همچنین متن برخی از نامه‌های اردشیر محصص از فرانسه.
شباهت های ناگزیر و اردشیر عنوان کتابی است از جواد مجابی که در ۱۵۲ صفحه و توسط انتشارات نشر چشمه در سال ۱۳۸۷ به چاپ رسیده است. از جواد مجابی، کتاب‌های بغل کردن دنیا (مروارید)، آینه بامداد (به نگار)، شکل نوشتنم هستم (کتاب آمه)، در این اتاق ها (نشر چشمه)، نیز در بازار کتاب موجود میباشد.
بخشی از متن کتاب:
اردشیر محصص اکنون هنرمندی اهل جهان‌شهر است و به هنر معاصر دنیا تعلق دارد اگرچه از ایران برخاسته و همواره نگران این مرز و بوم بوده است.
کتاب شباهت‌های ناگزیر توسط من و اردشیر و بیشتر به همت او و یاری مشفقانه‌ی دوست هنرمندمان بیژن اسدی‌پور در انتشارات نمونه – که اسدی‌پور آن را وقف هنر و ادبیات نو کرده بود – آماده و چاپ شد.
بزرگداشت اردشیر در انجمن آسیایی نیویورک موجب شد که به تجدید چاپ این اثر تحقیقی بپردازم که سندی مفرح در زمینه‌ی فعالیت هنری کاریکاتوریست‌های ایران و جهان است و نوعی توارد هنری ناگزیر را توجیه می کند. جدا از هر گونه جهت‌گیری و داوری، کار ما نشر اسناد مربوط به هنر‌های تجسمی است و داوری نهایی با مردم و تاریخ خواهد بود.
اردشیر محصص در ۱۸ شهریورماه ۱۳۱۷ در رشت از مادری شاعر و پدری قاضی به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۱ از دانشکده حقوق دانشگاه تهران لیسانس گرفت.
محصص با این‌که از کودکی طراحی می‌کرد، اما سال آخر دانشکده، طراحی برای او به‌عنوان حرفه و مهم‌ترین کار زندگی‌اش شد.
پس از پایان تحصیلات در رشته‌ی حقوق، در کتابخانه‌ی یکی از وزارتخانه‌ها مشغول به‌کار شد و یک سال تمام کتاب‌های آن‌جا را خواند، سپس استعفا داد و برای همیشه خود را وقف طراحی کرد. همان روزها بود که احمد شاملو سردبیر کتاب هفته شد و طرح‌های وی را منتشر کرد. محصص پس از تعطیلی کتاب هفته به روزنامه‌ی کیهان رفت و با این‌که اکثر آثارش به‌درد نشریه‌ی خبری نمی‌خورد، اما تعداد زیادی از آثار او برای چاپ خواسته شد.
محصص در سال ۱۳۵۴ نمایشگاهی از آثارش را در گالری گراهام نیویورک برگزار کرد.
به‌گمان او، کاریکاتور، هنر رپرتاژ است، یک وقایع‌نگاری؛ آن‌چه را می‌بیند می‌کشد؛ به نظرش کاریکاتورها اسناد یک عصرند؛ هم‌چنان که مدارک رسمی، اعلامیه‌های دولتی و گزارش‌های پارلمانی نیز چنین‌اند.
وی به تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۸۷ در نیویورک درگذشت.
