عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور شیراز با بیان اینکه یک فلسفه فکری و آئینی پشت طنز حافظ وجود دارد، گفت: حافظ این مسائل را با واژگانی بیان می‌کند که برای مردم ملموس است و بیشتر با آرایه ادبی ایهام این مطلب را بیان می‌کند.
به گزارش شیرین طنز، سید مهدی خیراندیش در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در شیراز درباره طنز در شعر حافظ اظهار کرد: طنز در شعر قبل از حافظ نیز وجود داشته و بیشترین طنز را در آثار کلاسیک در عبیدزاکانی دیده می‌شود. وی با بیان اینکه طنز از هجو جدا است، گفت: طنز یک شگرد زبانی برای آگاهی جامعه از مسائل و مشکلات است و شاعر در قالب طنز مسائل و مشکلات را بیان می‌کند و مردم را به تفکر وامیدارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور شیراز افزود: در شعر حافظ طنز نمود خاصی دارد، جنبه ریشخند و هجو ندارد و معضلات اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و رفتاری که بین افراد جامعه وجود دارد، به شیوه طنز بیان می‌کند. خیراندیش با بیان اینکه طنز حافظ تلخ است، خاطرنشان کرد: حافظ مردم و جامعه را به آگاهی فرامی‌خواند و مردم را به حرکت وامیدارد و به طور کلی طنز حافظ بیشترین جنبه اجتماعی دارد.
وی با بیان اینکه یک فلسفه فکری و آئینی پشت طنز حافظ وجود دارد، تصریح کرد: حافظ این مسائل را با واژگانی بیان می‌کند که برای مردم ملموس است و بیشتر با آرایه ادبی ایهام این مطلب را بیان می‌کند. عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور شیراز گفت: حافظ از واژه رند برای بیان مقاصد طنزآمیز خود استفاده می‌کند و دربیان طنزآمیز حافظ کنایه جایگاه ویژه‌ای دارد، در لایه‌های زیرین حافظ نکاتی مطرح می‌شود که هر کس که مخاطب حافظ است می‌تواند این موضوع را دریابد.
خیراندیش افزود: شاید اصطلاحات و ترکیباتی که حافظ به کار برده خیلی جنبه عام نداشته باشد اما پیوستگی با حافظ انسان را به جایی می‌رساند که به راحتی متوجه بیان طنزگونه حافظ می‌شود به عبارت دیگر شعر حافظ مانند دریا است هرکس متناسب با توان و درک خود می‌تواند از شعر حافظ بهره ببرد و به ویژه طنز حافظ را بهتر از اندیشه‌های عرفانی درک می‌کنند.
