نویسنده: سید مهدی طیار
عیدعزاکُنی آل سعود
حوالی ظهر ششم نوروز ۹۴، عربستان تا چشم مردم ایران را دور دید و آنان را مشغول دید و بازدید یافت، یمن را یتیم گیر آورد و رفت سراغش و شروع کرد به رقابت با اسرائیل بر سر لقب «کودک¬کشی».
ظاهرا وی قصد دارد از آمریکا هم جلو بیفتد.در زمانه¬ای که یواس¬خان حیاط¬خلوتش را از دست داده، آل سعود خاک یمن را زیر و رو کرده؛ تا ثابت شود آنجا حیاطش است. اینکه در طی این یک سال، در یمن هدفی برای بمباران باقی نمانده هم نمی¬تواند خللی بر تداوم این سیاست آل سعود وارد سازد. او اگر تسلیحات خریداری¬شده از غرب را مصرف نکند، با چه بهانه¬ای دوباره از آنها نقل و نبات جنگی بخرد تا شاد شوند؟! اگر چرخ صنایع غربی را نچرخاند، رهایش نمی¬کنند؟! آن¬وقت چطور وجود داشته باشد؟! آل سعود بدون غرب وجودش را ندارد به جنگ حتی فکر کند، چه برسد به اینکه بخواهد از آمریکا در جنگ¬افروزی و از اسرائیل در جنایت پیشی بگیرد.
جماعت فراعنه، عادت دارند باد بکارند و طوفان دروشان کند؛ آل سعود به قصد کاشت ِطوفان، مشغول شخم¬زدن ِیمن شده؛ گویا آل ِمذکور ترجیح می¬دهد به جای درو، ریشه¬کن شود.
«در حاشیه» رانده¬شده به حاشیه
از شبانگاه ششم نوروز ۹۴، مجموعه «در حاشیه» به حاشیه پزشکی پرداخت؛ و چیزی که عوض داشت گله نداشت: جامعه پزشکی هم «در حاشیه» را به حاشیه راند و از دور رقابت¬ها انداخت بیرون و وی را ناک¬اوت نمود؛ تا ثابت شود وقتی پای پزشکی در میان است، بحث «علم بهتر است یا ثروت؟» بی¬جاست؛ چرا که این دو در «طب» جمع و متحدند؛ به طوری که به راحتی بر رقبایی همچون «طنز» و حتی کل ِهنر فائق می¬آیند.
تلألو «چپول ارغوانی»
درخشش «چپول ارغوانی»، معروف به «جناب¬خان»، از خواص تابستان ۹۴ بود. این «خان» پیشتر در سریال «کوچه مروارید» رونمایی شده بود، اما باطنش در خندوانه تابستان ۹۴ ظاهر گشت و اینجا بود که دیده شد. او یک «بازیگر- عروسک» است و چیزی بین «فیلم زنده» و «انیمیشن» به حساب می¬آید؛ و به طور کلی می¬توان او را «انیمیشن صدا سر صحنه» نامید. وی از چندشغله¬های قهار است و یک دوجین شغل کاذب دارد. فطرتا عاشق خواب¬هایش می¬باشد؛ که سرجمع به آنها «احلام» می¬گوید.
سفره مفتی سعودی
همین سال بود که مفتی سعودی فتوا داد: «مرد اگر گرسنه شد می¬تواند زنش را بخورد». البته توضیح نداد که آیا بهتر نیست مرد در هنگام خواستگاری، یکی دو لقمه از دختر بچشد؛ تا ببیند او همان زن بامزه و تودل¬برو و باب میلش هست یا نه؟!
مدیریت جهانی درد
پاییز ۹۴ بود که آل سعود در مدیریت آلام مسلمین عملکرد بسزایی از خود نشان داد و غم مرگ بیش از ۸۰۰۰ حاجی را کمتر از ۸۰۰ نفر اعلام نمود؛ تا امت اسلامی «همین الان یهویی» خبر بد نشنوند. شاید هم ریاض، از ریاضیات جدیدی برای شمارش استفاده کرده بود.
رسانه¬های غرب و غربی نیز به احترام این فاجعه، یک دقیقه سکوت نکردند؛ بلکه کلا سکوتیزه شده و صم¬بکم گردیدند.
رقابت متفاوت
۹۴، سال رقابتی متفاوت بین مجموعه¬های طنز تلویزیون هم بود و «پایتخت ۴» و «در حاشیه ۲» در حال پیشی¬گرفتن از هم در بدتربودن مشاهده شدند و این پایانی خارق¬العاده و غافگیرکننده برای آنها بود. چه کسی فکر می¬کرد خلاقیت را تا به این حد برسانند که در بزرگراه هنر دنده¬عقب سرعت بگیرند و از این لحاظ خاطره¬ساز شوند؟!
خودزنی نفتی آل سعود
در این سال، آل سعود داعش¬وار اقدام به انتحار نمود. وی بشکه نفت را در آغوش گرفت و بدون چتر پرید پایین؛ به این امید که روی ایران بیفتد و آسیبی به او برساند! غافل از آنکه آن پایین جز همپیمانان ریزه¬پیزه¬اش حضور ندارند. حالا باید دید کی می¬رسد زمین و از این توهمش خلاص می¬شود.
پژواک داعش¬پروری
اروپا بیدی نیست که با بادی بلرزد که نتیجه فوت خودش است. اگر او داعش¬بان است، بلد است سونامی پناهندگان را چگونه بخواباند. اما وقتی مردمش برای آوارگان دلسوزی می¬کنند، چه چاره¬ای جز فیلم آمدن؟! البته قرعه به نام فرانسه نیفتاد، بلکه وی قربانی ایده¬آل و انتخابی بود. کاری هم نداشت که با چند واسطه، تعدادی از تروریست¬هایشان را کوک کنند و به جان پاریس بیندازند و پنبه پناهجویان را بزنند؛ در عوض اتحادیه اروپا مجبور به رعایت حقوق پناهندگان نباشد.
تیر خلاص
هنوز «ابولا» به اندازه کافی خودی نشان نداده بود که ویروس دیگری موسوم به «زیکا» به میدان آمد و عرض اندام کرد. او که با اسکادرانی از پشگان میهمان ِمیزبان می¬شود، شغلش کوچک¬کردن مغز بشر و رهاندن آدمی از مشغله تفکر است. قبل¬ها، از او چنین جنم و عرضه و توانی مشاهده نشده بود؛ اما اخیرا مشاهده شد. گفته می¬شود شیوع ایشان بعد از آن رخ داده که جناب آمریکا تعداد زیادی پشه در محل رهاسازی کرده. برای شیطنت ابولا هم خاستگاهی آمریکایی گزارش شده؛ اما به نظر می¬رسد این بار ویروس ترگل و ورگل شده جناب یواِس، مغز را نشانه گرفته و تیر خلاص می¬زند.
شاگردی
آل سعود، شیخ نمرباقرالنمر را چهار سال اسیر نگه داشته بود و در ۹۴ ایشان را به شهادت رساند و محکومیت جهانی را هم به هیچ گرفت و پیش اربابانش اعتباری کسب کرد. دولت نیجریه هم که با او هم¬ارباب است و نوچه غرب و اسرائیل به شمار می¬رود، شیخ زکزاکی را به اسارت درآورده. معلوم نیست نسخه¬هایی که اربابان می¬پیچند یکسان است، یا این شاگردها از روی دست ِهمدیگر می¬نویسند!؟
تفنگداران گم
دیماه ۹۴ تعدادی تفنگدار آمریکایی که با تلاش بسیار گم شده بودند، در آبهای جزیره فارسی پیدا شدند. شاید آمده بودند پارسی را پاس بدارند!؟ شاید هم آمده بودند دنبال آر کیو ۱۷۰، اما از ترس اینکه مثل لشکرکشی به طبس شود، ترجیح دادند به جای اینکه سر و کله شان در داخل ایران باز شود، در حوالی جزایر گم شوند. البته عجیب بود که با وجود این گمگشتگی، یک لشگر آمریکایی هم دنبالشان روان بود. شاید پیش¬قراول ِگم¬شدن فرستاده بودند؛ تا بقیه به دنبالشان حساب¬شده گم شوند. نکند قصد داشتند گم¬شدن را در نیروی دریایی آمریکا نهادینه کنند؟!
مرگامرگ
دهه فجر ۹۴ نرسیده بود که «اشرف پهلوی» شانس آورد و مرد؛ تا یکبار دیگر سالگرد برچیده¬شدن سلطنتشان را نبیند. یک زمانی، پایش را کرده بود توی کفش مافیای مواد مخدر اروپا؛ و آنها ترور نافرجامش کردند و راننده¬اش را کشتند که کار دستش بیاید و برود در قلمرو خودش تجارت مواد کند. آنجا هم شانس آورد که نمرد؛ تا بتواند قبل از انقلاب، اموالی را که جمع کرده بود، از کشور خارج کند.
اما «بنی عامری»، طراح کودتای نوژه، آدم شانس¬مندی نبود. کودتایش پکید، در ۹۴ هم یک بار دیگر سالگرد دهه فجر را دید و مرد.
ترامپ ناکوک
۲۰۱۵ هم ۲۰۱۶ شد و ۹۴ هم رو به ۹۵ نهاد؛ اما ترامپ، کاندیدای آمریکایی، کماکان مانند یک ترومپت زمخت، اصوات گوش¬خراش و آواهای گل¬درشت ساطع می¬کند و جالب اینجاست که به چشم ملتش هم خوش آمده!
منتشر شده در : بزنگاه نوروزی شماره نوزده و بیست
