معصومه پاکروان :
قرار بود پدرم خانه ای را از مسکن مهر برای ما خریداری کند و ما بتوانیم از خانه ی 40 متری مان به یک خانه ی چندمتری دیگری که تازه ساز و نونوار و تازه کلنگ خورده است نقل مکان کنیم و از دست صاحبخانه ی مان راحت شویم اما پدرم خودش را هرچه به درو دیوار زد با مهربانی به او گفتند که شرایط مسکن مهر سخت است و تو هرچقدر هم پدرمهربانی باشی نمی توانی برای خانواده ات مسکن مهر تهیه کنی !
برای همین بود که پدر مهربان ما تصمیم گرفت مسکن مهر را به همان خانه ی 40 متری مان منتقل کند! پدرم در مسکنش با مهربانی به ما می گوید ندارد و ما با مهربانی نان و پنیر می خوریم و با مهربانی بیشتر شب ها گرسنه می خوابیم و با همان مهربانی پدرم جواب صاحبخانه را می دهد که این ماه هم اجاره ندارد بدهد و صاحبخانه با مهربانی به پدرم می گوید که مسکنش را می خواهد و ما را از آن بیرون می اندازد بعد پدرم با مهربانی می رود از همسایه ها پول قرض بگیرد و آنها با مهربانی می گویند همانهایی را که قرض کردی بیاور پس بده بعد! یخچال مسکن مهر ما همیشه خالی است ولی یخچال دلمان همیشه پر است و ما از این که با خدمات مسکن سازان چنین مهر و محبتی را در مسکنمان جاری کرده ایم بسیار خوشحالیم! خانه ی ما مسکن مهر است !!……………
