جو ورزشگاه کمی عجیب است. در کنار صدای تشویق و عبارات رکیک تماشاگران و تماشاگرنمایان، صدای دزدگیر ماشین همسایه روبرویی و صدای گربه روی دیوار هم به گوش می رسد.
داور مسابقه نگاهی به ساعت شنی کنار زمین می اندازد و در سوت خود بصورت بلبلی می دمد و لیونل مسی با ضربه‌ای که به توپ پلاستیکی وارد می‌کند بازی را آغاز کرده و نفس ها را در سینه حبس می‌کند.
۴۰ دقیقه اول مسابقه با اتفاق خاصی همراه نبود و پس از چندین و چند پاس منجر به اوت، مسی مقصد پرتاب اوت دستی می‌شود و ایشان هم پس از اجرای تکنیکی موزون سه چهار نفری را از جای بر می‌دارد و در ادامه دو سه بازیکن را ناکام می‌گذارد تا در نهایت بازیکن بی‌نزاکتی عین شترمرغ با یک تکل دو نشان بزند، هم توپ را دفع کند و هم پا را لت و پار کند.
هم مسی را نقش بر زمین کند و هم نقشه حمله را نقش بر آب نماید. داور به صحنه نزدیک می شود و بازیکن خاطی را مورد مذمت و شماتت قرار می دهد. خود لیونل توپ را در دست می گیرد و پس از کاشتن، پشت توپ قرار می گیرد و باقی بازیکنان به داخل محوطه جریمه می‌روند.
همه نگاه‌ها به ساق پای مسی دوخته شده، مسی فوتی می‌کند و به دروازه چشم می‌دوزد. دروازه‌ای که دیواری متشکل از ۴ بازیکن قد و نیم قد و دروازه بان شاخ شمشاد بعنوان غول مرحله آخر از آن محافظت می‌کنند.
پس از شنیدن سوت بلبلی داور مسی خیز بر می‌دارد که ضربه را بزند. کسی جیک نمی‌زند، توپ با ضربه پای مسی شروع به حرکت می‌کند و از بالای دیوار دفاعی درست از مقابل دماغ بازیکن حریف و از کنار بیخ گوش بازیکن هم تیمی می‌گذرد و آرام آرام راه دروازه در پیش می‌گیرد و به تیرک دروازه برخورد می‌کند که تیرک می‌گوید: «دم در بده بفرما تو» توپ هم در رودربایستی قرار می‌گیرد و وارد دروازه می‌شود تا دروازه‌بان عین ماست موسیر بایستد و به تماشای برخورد توپ با تور بنشیند.
نیمی از جمعیت ورزشگاه در پوست خود نمی‌گنجیدند و سر از پا نمی‌شناختند و مابقی مات و مبهوت ماندند. گزارشگر مسابقه هم در راستای واکنش به گل، ۲۷۵ کیلو کالری مصرف کرد که ناگهان کمک داور پرچمش را بالا می‌گیرد و نیمی از جمعیت را ضایع و نیمی دیگر را خر کیف می‌کند.
در همان لحظه داور سوت بلبلی پایان نیمه اول را به صدا در می‌آورد. که ۲ تیم استراحتی داشته باشند.یک ربعی مانده تا عقربه ساعت ۳ بامداد را نشان دهد و ما هم اکنون در دل خواب لیونل مسی بسر می‌بریم.
۴ ساعتی می شود که ایشان شامش را خورده، مسواکش را زده، ایضاً بیت الخلا هم رفته و با خیال تخت خوابیده است. رأس ساعت ۲ دیداری خیالی با ستارگان فوتبال جهان را آغاز کرده و تصمیم دارد در صورت به ثمر رساندن گل، آنرا به مرتضی احمدی کودک افغان تقدیم کند و در پایان بازی هم با وی ملاقاتی داشته باشد و در خلال آن ملاقات پیراهنش را به وی تقدیم کند و پیراهن پلاستیکی مرتضی را به یادگار بگیرد.
هنوز وقت استراحت بین ۲ نیمه به پایان نرسیده و از فرصت باقی مانده استفاده می‌کند و به سال ۲۰۵۶ می‌رود تا توپ طلای دیگری را دریافت کند. موی لیو سپید و صورتش چروکیده، عصا به دست و کمرش خمیده، رعشه بر اندامش مهمان و رنگش پریده، رافائل و لیونل دوازدهم نوه‌های مسی به ترتیب دست چپ و راستش را گرفته و وی را برای دریافت سی و هفتمین توپ طلا مشایعت می کنند.
در این لحظه سیگنال خوابش برفکی می‌شود و وارد سال۱۹۹۵ می‌شویم، لیونل زار زار گریه می‌کند. مادر لیونل با اوقات تلخی می‌گوید: خجالتم خوب چیزیه، از صبح تا شب تو کوچه فوتبال بازی می‌کنی همینه دیگه میشی رفوزه با کله میری تو کوزه، پدر مسی پس از تکه و پاره کردن توپ، کمربند به دست به سمت لیونل م آید تا سیاه و کبودش کند در همین لحظه همه چیز تار می شود.
ناگهان وارد ورزشگاه می شویم مثل اینکه زمان آغاز نیمه دوم فرارسیده است. چند دقیقه‌ای از شروع نیمه دوم نگذشته بود که توپ به پای مسی رسید ایشان هم با پشت سر گذاشتن تک تک بازیکنان حریف با گلر تک به تک می‌شود و با ضربه‌ای باور نکردنی دروازه را می‌گشاید و به زیبایی تورش را به لرزه در می‌آورد.
این بار کسی جرأت نمی‌کند علائمی از خوشحالی بروز دهد. ۱۰ثانیه‌ای منتظر واکنش کمک داور می‌مانند و وقتی می‌بینند ایشان مخالفتی با گل ندارد به یک باره سکوت و بغض ورزشگاه می‌شکند و مسی به سمت جایگاه ویژه می‌آید و با دست مرتضی احمدی را نشان می دهد و گل را به وی تقدیم می کند.
در ادامه مسابقه اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد تا بازی با همان نتیجه به پایان رسد. بلافاصله پس از بازی مسی به سراغ مرتضی می‌رود تا وی را ببیند اما ازدحام جمعیت و حضور پر شور مسئولین و فک و فامیلشان برای گرفتن عکس با این اسطوره فراموش نشدنی باعث گم شدن مرتضی می‌شود در همین گیر و دار یکی از مسئولین رخت و لباس مسی را بعنوان یادگاری برای عمه بزرگش بر می‌دارد که با اعتراض یکی دیگر از مسئولین مواجه می‌شود.
در این لحظه گربه طول دیوار را طی می‌کند و روی ماشین همسایه می‌پرد تا به موجب آن و با به صدا در آمدن دزدگیر ماشین، مسی هم از خواب بپرد. البته خدا رو شکر آن ملاقات خیالی بود اما عاجزانه از مسئولین می‌خواهیم هنگام دیدار با مسی برای گرفتن عکس یادگاری و امضاء یا لباسش کمی خویشتن‌داری کنند تا اینگونه مایه آبروریزی نشود.
منبع: خبرگزاری فارس
