وحید حاج سعیدی :
بالاخره بعد از ۴ دهه تحریم، به خیر و خوشی تابوی ممنوعیت ورود هواپیما به کشور شکست و این هفته یک دستگاه هواپیمای ایرباسA 321 ، تمیز، بی رنگ ، ۸ ماه بیمه بدنه، فول آپشن به کشور پا گشا شد و موجبات خوشحالی و ذوق کردن عده ای فراهم شد. تا جایی که تعدادی از روزنامه ها به «افتخار برجام» رویکرد هایی نظیر « با یک گل بهار نمی شود» را بی خیال شدند و از «نو شدن ناوگان هوایی»، « هوانوردی در هوای تازه» ، «دوران پسا ایرباس»، «بازگشت ایرباس به آشیانه هما» و … سخن گفتند و نوشتند و تیتر زدند. در همین اثنا یک کمیته استقبال مشتی هم تشکیل شد و رویای ورود جوان ترین ایرباس به کشور با حضور وکلا، وزرا، شخصیت ها و خبرنگاران در مراسمی شادگولانه و پر هیاهو به واقعیت پیوست.
البته این خوشحالی و ذوق زدگی پسا ایرباسی به حدی بود که مرحومان خلد آشیان« اخوان رایت» از پراندن شیئی آهنی به آسمان در سال ۱۹۰۳ اینقدر ذوق نکرده بودند که ما از دیدن و سلفی گرفتن با این طیاره ذوق کردیم!
آنچه مسلم است هیچ کس از برداشتن تحریم ها و ورود هواپیما و تجهیزات مدرن به کشور ناخرسند نیست ولی خدا وکیلی جشن و پایکوبی و دست افشانی و سر دادن سرود ملی و … بر ورود یک دستگاه هواپیمای اجاره ای و آن را «تولد دوباره صنعت هوایی» خواندن و «واردات علم و توسعه» نامیدن چندان با جهازات هاضمه ما سازگاری نداشت و ثقل هاضمه مزمن ما را اندکی تشدید کرد!
شاید با ورود این هواپیما دولت قصد دارد در جاده دو طرفه برجام یک تک چراغ به «ترامپ» بدهد و همزمان پلاکارد مشروعیت برجام را کمی بالاتر بگیرد تا هم دنیا بپذیرد که ما هم در برجام از هیچ خارج شده ایم و هم مردم که در جستجوی برکات «آفتاب تابان» هستند، بارقه ای از دستاورد آن را ببینند، آن هم درست در زمانی که ترامپ اسب بازنگری برجام را زین کرده است و مردم نیز خیری از ایام پسا برجام ندیدند و رونقی در فضای کسب و کارشان ایجاد نشد؛ واقعیتی که دولتی‌ها نیز به آن معترفند و آمار های متناسب با جیب مردم نیز حکایت از آن دارند.
بدون تردید دل خوش کردن به وعده های نسیه و اجاره ای غرب کمی ساده اندیشانه است و از سوی دیگر دنیا به ویژه طرف‌های مذاکره کننده هسته‌ای، ته مانده وعده های برجامی خود را بر اساس همین دلخوشی ها و ذوق‌زدگی‌های پسابرجامی تنظیم می‌کنند. فقط یادمان باشد کشوری که ۵ ابر قدرت بزرگ دنیا را پای میز مذاکره می کشاند، قطعاً شایستگی و برازندگی بیشتر و بزرگتری از دل خوش کردن به ابرهای پسابرجامی دارد که قرار است از ورای آنها ایرباس ببارد!
منتشر شده در : روزنامه کلید
