شوخی با حافظ

شوخی با حافظ

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود
به گمانم کولر مرسدسش سـوخته بود

===

حالا که کار تو شده پر از نیرنگ ریا

حالا که شام تو شده پر از خرچنگ و گیاه
دیگه نگو کتلت دارم که باورم نمیشه
تو منو گول میزنی با یک کیلو سیب زمینی
هی میگی بخور بخور آخه حرف زور میگی

ای چراغ هر بهونه از تو روشن از تو روشن

ای چراغ هر طویله از تو روشن از تو روشن
ای که حرفای جفنگت منو آشتی داده با من
منو سوسکای تو خونه تو رو دیدن عادتمونه
به هوای دیدن تو خروسم بلبل میخونه

===

«تا کی به تمنای وصال تو یگانه »
هرشب بروم با رز و مهسا و ترانه

«ای تیرغمت را دل عشاق نشانه»
دیدم پسران جمله به سوی تو روانه .

چون پاک ونجیبی و کمی اهل خجالت
گفتند که بیرون روی از خانه شبانه .!!!!!

===

گفتم غم تو دارم
گفتا که پول ندارم
گفتم که ماه من شو
گفت میل شوهر ندارم

===

ناگهان پرده بر انداخته ای یعنی چه
با همه میپری و تاخته ای یعنی چه
زلف در دست بیگودی و گوش به فرمان یزید
این همه رژ به لبت ساخته ای یعنی چه

===

«شبِ» «تنها»یی ام در قصد جان بود
بُدو «فانوس» که حافظ بی پناه موند

«صبا» گر چاره داری وقت وقت است
که «استاد» با رفیقان تخت گاز رفت

===

«« الا یا ایها الـساقی ادر کاسا و ناولـها »»
گرفتم زخم معده دوست کجا ماند این فلافلها
«« به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگـشاید »»
نخواستیم تره و شاهی بیارید سیخ و آن دلها

===

«« دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما »»
دید که الافیم و دادش گیر به ما
«« تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش »»
شعر بس است چای دم کن که آب امد بجوش

===

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
از رفیقی طلب کیکی و چایی بکنیم
دل ما ضعف نمودست دگر از سر شب
لقمه نانی به کف آریم ودوایی بکنیم
آنکه آبمیوه بدزدید و تافی را زد و رفت
بازش آرید خدا را که صــــفایی بکنیم
خشک شد بیخ گلو،کمپوت گیلاس کجاست؟
تا که با خوردن آن نشو ونمایی بکنیم
مدد از خاطر مهمان طلب ای دل ورنه
ترس مادر نگذارد که خــطایی بکنیم
سایه ی خواهر کم حوصله کاری نکند
طلب از سایه ی میمون همایی بکنیم
دلم از پرده بشد،حافظ خوش گوی کجاست
بلکه از او طلب نانی و چایی بکنیم

===

ای همه شکل تو مطبوع و همه جای تو خوش
کارت عابر بانک مارا خوردیو یک آب هم روش

===