دوباره عید نوروز است انگار
گروهی پسته خوار از قوم تاتار
هجوم آورده از اعماق یک غار
شود هر ساله این کابوس تکرار
فغان از دست خویش، از دست اغیار
رفوزه گشتم از تجدید دیدار
فشار عید ما را کرده بیمار
یکی آورده با خود چند زنبیل
به قصد غارت تاقار آجیل
که ریزد داخل زنبیل، با بیل
به او گویم که ای فامیل چون فیل
پفیلایت برای ما نگهدار
مگر پر می شود زنبیل سرکار
فشار عید ما را کرده بیمار
یکی می نالد اندر وان حمام
که صاحب خانه پس کی می دهی شام؟
فشارم چند جای مرغ با پام
میان حلق او تا گردد آرام
پس از اندی زند فریاد این بار:
که صاحب خانه چی داریم ناهار؟
فشار عید ما را کرده بیمار
یکی هم چون رژیمی سخت دارد
به ظرف میوه ی ما دست خارد
چنان میوه به دندان می فشارد
که آب میوه از چشمش ببارد
برایش تنگ گردیده است شلوار
که لاغر آمد و گردید پروار
فشار عید ما را کرده بیمار
پس از شش روز جانکاه و اسف بار
و راهی کردن جمعی گهر بار
گروهی دیگر از بالای دیوار
سر ما ناگهان گشتند آوار
شود این ماجرا تکرار و تکرار
من بی زارِ از دنیا زنم زار:
فشار عید ما را کرده بیمار
شاعر : صابر قدیمی
