شبى رستم از خشم با حال بد
به سهراب، فرزند خود زنگ زد
كه گوساله آشوب بر پا نكن
دهان مرا بيش از اين وا نكن
شنيدم كه تهمينه طفلك مدام
خوراكش شده قرص اكساز پام
چرا عكس بانوى ما را چنين
فتوشاپ كردى و هشتى در اين
تلگرام تا گيو و مهراب و زند
بيايند و هى لايك كارش كنند
تو كز اين مدل لايك ها بى غمى
نشايد كه نامت نهند آدمى
شنيدم كه مويى بياراستى
به موچين از ابروى خود كاستى
در عكسى كه فوروارد كردى به ما
بگو آن كنارى تويى يا هما
سه سال است رفتى به دانشكده
فرامرز ديشب پيامك زده
كه در تك گرفتن تكاور شدى
از آن ترم صد پله بدتر شدى
چرا؟ چون كه حتى شب امتحان
پلاسى تو در پى وى اين و آن
از آن يال و كوپال و فيگور و ژست
فقط مانده يك عضو پى ام فرست
تو فرزند يك گرد نام آورى
چرا با تلگراميان مى پرى
كه اينان كپى پيست كارند و بس
مديرانشان را نگيرم به كس
شنيدم كه در بد ترين انتخاب
شدى پاپى دخت افراسياب
عزيزم تو خيلى غلط مى كنى
كه با آن بلا برده چت مى كنى
بلو توثش آمد كه در فارياب
دوتايى نشستيد در يك كلاب
بفهمم كه يك وقت كودن شدى
كه رفتى و داماد دشمن شدى
بكوبم دك و دنده ات را به مشت
نه با قصد تنبيه، با قصد كشت
چو شوهر در اين سرزمين كيمياست
ز بيگانه دختر گرفتن خطاست
بيا دل به گرد آفريدى ببند
كه خوبان گيتى در اين خطه اند
شاعر : مصطفى مشايخى
