به گفته سید مسعود شجاعی طباطبایی، ایران سه هزار کاریکاتوریست فعال دارد اما به دلیل اینکه به کاریکاتور به چشم هنر نگاه نشده، کاریکاتوریست ها حتی انجمنی به نام خود ندارند.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از خبرنگار مهر، هنر کاریکاتور به عنوان یکی از زیر مجموعه های هنرهای تجسمی تنها شاخه ای از این هنرها است که در کشورمان انجمن صنفی یا انجمن فرهنگی هنری ندارد؛ جایی که عضو بگیرد، اساسنامه ای داشته باشد، اعضای آن بتوانند مطالبات صنفی و فرهنگی خود را پیگیری کنند و خلاصه اتاقی که دور هم در آن جمع شوند.
سید مسعود شجاعی طباطبایی به عنوان یک کاریکاتوریست و مدیر خانه کاریکاتور درباره کارکرد خانه کاریکاتور برای کاریکاتوریست‌ها و اینکه آیا نمی تواند نقش یک انجمن را برای آنها بازی کند به خبرنگار مهر گفت: ما سال‌ها پیش برای تشکیل یک انجمن اساسنامه ای هم تنظیم کردیم و در حال حاضر همان را در اختیار خانه کاریکاتورهای شهرستان ها می گذاریم و در بسیاری از شهرها خانه کاریکاتور به شکل انجمن با اساسنامه فعال است اما در تهران این اتفاق به دلایلی نمی تواند رخ بدهد.
وی درباره این دلایل توضیح داد: ما در خانه کاریکاتور کارهای زیادی انجام می دهیم ولی اگر می خواستیم کار صنفی هم بکنیم وزارت ارشاد احساس می‌کرد ما تمامیت خواه هستیم و ضمن اینکه ما زیر مجموعه سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران هستیم و باید کارهایمان را با هدف گذاری و سیاست گذاری این سازمان پیش ببریم در حالیکه انجمن کاریکاتور باید یک نهاد خصوصی باشد.
مدیر خانه کاریکاتور درباره این موضوع که آیا نبود تفاهم میان کاریکاتوریست ها باعث شده تا امروز نتوانند یک انجمن راه اندازی کنند نیز گفت: به نظرم مساله نداشتن تفاهم نیست و اتفاقا کاریکاتوریست ها ارتباط خوبی با هم دارند. ممکن است سلایق سیاسی متفاوتی داشته باشند اما باعث نمی شود حس کنیم تفاهم وجود ندارد. مشکل این است که گویی کاریکاتور را هنر نمی دانند و خصوصا در وزارت ارشاد اینگونه است. شاید آن را یک کار ژورنالیستی می دانند و در حیطه هنر شناسایی نشده است. برای همین یکسری امکانات که به دیگر هنرها اختصاص داده می شود به این هنر اختصاص داده نمی شود. حتی یک اتاق هم به ما نمی دهند تا بتوانیم یک انجمن در آن راه بیاندازیم.
وی ادامه داد: ما در عرصه کاریکاتور هنرمندان تراز اول و توانمندی داریم. دو سال پیش در جشنواره تجسمی یک کتاب چاپ کردیم که اثر ۲۵۶ کاریکاتوریست که آثارشان درجه یک بود منتشر شد. به ندرت می توانیم در سایر شاخه های هنری چنین تعداد هنرمند درجه یک پیدا کنیم یا حتی شما شمارگان جوایزی را که در یک سال هنرمندان کاریکاتوریست می گیرند بشمارید، هیچ هنری با آن قابل رقابت نیست.
به اعتقاد طباطبایی در صورت ایجاد یک انجمن کاریکاتور تحولات شگرفی در این عرصه رخ می دهد.
کاریکاتوریست ها باید اختلاف سلیقه را کنار بگذارند
کامبیز درمبخش، هنرمند پیشکسوت کاریکاتور نیز با انتقاد از اینکه هنر کاریکاتور فاقد یک انجمن است به خبرنگار مهر گفت: به نظرم دلیل این اتفاق کم کاری خود هنرمندان است. یک چند دستگی میانشان وجود دارد. ممکن است اختلاف سلیقه ها در صنف های دیگر هم باشد و عده ای عده دیگر را از نظر کاری یا خط مشی سیاسی و… قبول نداشته باشد و حتی حسادت هم وجود داشته باشد اما بالاخره دور هم جمع شده اند و یک انجمنی راه انداخته اند.
وی در پایان عنوان کرد: به نظرم هنرمندان کاریکاتوریست باید به سمت هم بروند و با هم دوست باشند. داستان های جناحی را کنار بگذارند تا کارها پیش برود. به هر حال هر کدام از ما یک تفکری داریم. من نسخه ای برای چگونگی تشکیل انجمن کاریکاتور ندارم اما می دانم مشکل بزرگ در این راه همین است که نتوانسته ایم با هم رفاقت کنیم و در پیشبرد کارها همدیگر را تحمل کنیم.
آزاده سهرابی
