سید امیر ساداتموسوی گفت: کسب مقام در جشنواره ادبی، دلیل بر برتری صاحب اثر و کسب نکردن مقام هم لزوما دلیل بر ناتوانی او نیست. داوری در یک جشنواره ادبی، مانند داوری وزنهبرداری نیست که بگوییم اثری یک کیلو بیشتر از اثر دیگر بود و اینگونه اثر برتر را انتخاب کنیم.
به گزارش شیرین طنز، سید امیر ساداتموسوی، شاعر و نویسنده طنزپرداز، در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری با بیان اینکه شروع فعالیت هایش در زمینه طنز با جشنواره طنز مکتوب حوزه هنری بوده است، اظهار کرد: نخستین بار به عنوان یک مخاطب در جشنواره طنز مکتوب حضور پیدا کردم و از برنامههای جشنواره استفاده کردم و در خلال جشنواره برخی شعرهایم را به طنزپردازان پیشکسوت و مسئولان جشنواره ارائه کردم و آنها هم من را تشویق کردند تا در دوره های بعد در بخش مسابقه جشنواره شرکت کنم.
وی ادامه داد: جشنواره طنز سوره (طنز مکتوب) برای من جنبه تشویقی داشته است و عامل محرکی بود تا وارد عرصه طنز کشور شوم. پنجمین جشنواره طنز مکتوب، نخستین دورهای بود که متوجه شدم چنین برنامهای برگزار میشود و در کارگاههای آموزشی جشنواره شرکت کردم و پس از این دوره، پای ثابت جشنوارههای طنز حوزه هنری شدم و در ششمین دوره اثرم به بخش مسابقه راه پیدا کرد و در هفتمین و هشتمین دوره به عنوان برگزیده انتخاب شدم.
ساداتموسوی همچنین گفت: وقتی در جمع شاعران و طنزپردازان هستیم، صحبتهایی که بین ما انجام میشود تاثیرگذار است و ایده و انگیزه میدهد که آثار بیشتری بنویسیم. در همان سالها که در جشنواره شرکت کرده بودم، صحبتهایی که با دیگر راه یافتگان به جشنواره داشتیم باعث می شد همکاری هایی شکل بگیرد و دوستان تازهای پیدا کنم. در همان دوران جشنواره، با مهرداد صدقی آشنا و دوست شدم و یا در خلال شب شعرهای طنز «در حلقه رندان» زمینه همکاری با سعید طلایی در برنامه رادیویی به تهیه کنندگی مهدی استاد احمد به وجود آمد.
این شاعر و طنزپرداز درباره جشنواره طنز سوره حوزه هنری گفت: کسب مقام دلیل بر برتری صاحب اثر و کسب نکردن مقام هم لزوما دلیل بر ناتوانی او نیست. داوری در یک جشنواره ادبی، مانند داوری وزنهبرداری نیست که بگوییم اثری یک کیلو بیشتر از اثر دیگر بود و این گونه اثر برتر را انتخاب کنیم. در جشنوارههای ادبی، سلیقه داوران مطرح است و باید حواسمان باشد، برای نتیجه جشنواره به بیراهه نرویم. برخی که در جشنوارهها رتبه نیاوردهاند، از این اتفاق ناراحت بودهاند و این ناراحتی در ادامه مسیرشان تاثیر داشته است. اما برخی هم که در جشنواره رتبه آوردهاند فکر میکنند که باید همان مسیر را ادامه دهند و این موضوع باعث میشود خلاقیت شان از بین برود.
وی همچنین اظهار داشت: نکته قابل ملاحظه ای که در جشنواره طنز سوره وجود دارد، این است که جوان تر ها و به ویژه هنرمندان شهرستانی که کمتر فرصت حضور در این گونه گردهمایی ها را دارند، می توانند از چنین امکانی استفاده کنند و با حضور در جشنواره طنز سوره، برایشان فرصتی ایجاد میشود که با جریان زنده و تپنده طنز و ادبیات کشور از نزدیک آشنا شوند.
ساداتموسوی با بیان اینکه در خلال جشنواره طنز حوزه هنری سعی کردهام از اساتید بیاموزم، عنوان کرد: طی این سال ها افتخار شاگردی ابوالفضل زرویی نصرآباد را داشته ام. از ایشان یاد گرفتهام باید طنز را جدی گرفت تا اثر ارزشمندی تولید شود. برخی به خاطر وجه شوخی و سرگرمی طنز، تصور میکنند در تولید اثر طنز هم باید با این فرایند باری به هر جهت و سهل انگارانه برخورد کنند، در صورتی که این گونه نیست و طنز هم بخشی از ادبیات است و باید به آن نگاه ادبی و جدی صورت بگیرد.
وی افزود: در حال حاضر در طنز کشور با دو جریان رو به رو هستیم. برخی از افراد، مجلات و نشریات کشور طنز را جدی گرفته اند و گروه بزرگتری هم هنوز چنین نگاهی به طنز ندارند و آن را تنها نوعی سرگرمی می دانند. برخی طنزپردازها می خواهند در کنار کمدین ها و کسانی که لطیفه تعریف میکنند قرار بگیرند که چنین نگاهی اشتباه است. اگر از طنز به عنوان گونه ای از ادبیات صحبت میکنیم و از برخی اشعار مولانا و سعدی و حافظ به عنوان طنز مثال میآوریم، باید نگاهمان به آن هم ادبی باشد.