زهرا جعفری

نام: زهرا جعفری
سن: ۲۲
جنسیت: زن
تاریخ تولد: یکشنبه، ۱٧ شهریور ۱۳٧٠
آدرس ایمیل: zjroodposht@yahoo.com
سایت : http://jaddehkhakie.persianblog.ir

***

این یک داستان واقعی است و درپی رویت تعدادی مرغ محلی تپل مپل در حیاط دانشکده ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان به رشته ی تهجیو (بر وزن تفعیل!)در آمده است.

مرغکی دیدم به دانشگاه در فصل بهار

در عجب ماندم عجیب از حکمت پروردگار

(مرغ و دانشگاه؟!) من مبهوت در این گیر و دار

تا که سر رفت از کلاغی بانگ قار و قار و قار :

مرغ آخر توی دانشگاه ما دارد چه کار

ای رئیسا،سرورا، بر فرق ما تاج سرا

من فدای قد و بالای شما از هر ورا

من نمیگویم که شهریه رود بالا چرا

پاسخم ده گر تو می دانی جوابم جان یار

مرغ آخرتوی دانشگاه ما دارد چه کار؟!

موش و گربه بازی هر روز استاد است و ما

مثل گنجشکان گلوهامان پر از داد است و ما_

_غم زده، استاد ازین بازی بسی شاد است و ما،

موش و مار و گربه و گنجشک و زاغی یک کنار

مرغ آخر توی دانشگاه ما دارد چه کار

انجمن ها رزمگاه قوم سیک و تار تار

سلف ها غوغای بومی ها ست در وقت ناهار

عاقبت دندان ما و سنگ های بی شمار

فاش می گویم اگر حتی بَریدم پای دار

“مرغ آخر توی دانشگاه ما دارد چه کار”

آنقَدَر که درس ها را خورده و می خواند و

آنقَدَر از علم و دانش پر شده،می داند و

پشت درب بسته شاید سال ها می ماند و

بانگ بر می آورد :مدرک گرفتم نیست کار

مرغ آخر توی دانشگاه ما دارد چه کار

مرغ های کاکلی ، آن مرغ های نوک گلی

با قر و قمبیل ،اندام قشنگ و ترگلی

فرقشان با دخترانی که به آن ها می زُلی!

چیست تا گردند تفکیک از پسرها برکنار؟

مرغ آخر توی دانشگاه ما دارد چه کار

مرغ ها از روز اول در حسابند و کتاب

خوابگاه،آرامگاه ویژه،یک ور دان و آب

و فقط یک روز،نه هر روز دل هاشان کباب

مرغ ها را بی برو برگرد باشد کار و بار

مرغ آخر توی دانشگاه ما دارد چه کار

مرغ می داند که دانشگاه بی در پیکر است؟!

یا که می داند در آخر توی دیگی پرپر است؟

و خروس و هاجر و باران اوپشت در است؟

پس چرا این مرغ سر نگذارد و پا بر فراااااااااااااااااااااااار