menu
shuffle search add person
انصراف
cancel

شیرین طنز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید :

keyboard_double_arrow_left keyboard_double_arrow_right

پیشنهاد
شگفت انگیز

بزن بریم

بیخیال

زرویی : برای تشکیل انجمن طنز، ابتدا باید به یک زبان مشترک برسیم

در تازه‌ترین برنامه محفل طنزکه عصر یک‌شنبه ۱۵ اسفندماه، در سالن سلمان هراتی برگزار شد، فعالان این عرصه بر تشکیل نهادی در راستای حمایت از حقوق طنزپردازان در محافل ادبی و هنری تاکید کردند.

به گزارش شیرین طنز، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، ابوالفضل زرویی نصر آباد در رابطه با صحبت های همایون حسینیان شاعر طنز مبنی بر تشکیل مجموعه ای که بتواند طنزپردازان را گرد خود جمع کند و از آن ها حمایت کند، گفت: بسیار برای کسانی که در این عرصه قلم می زنند و یا در برنامه های مختلف به اجرای طنز می پردازند، پیش آمده است که یا از نظر مالی در حق آن ها اجحاف شده است و یا دچار ممیزی‌هایی توسط مسئولان فرهنگی شده اند و جز خود فرد هیچ کسی نبوده است که بتواند تریبونی برای احیای حق او باشد.

وی ادامه داد: برای رسیدن به این منظور بچه های فعال این حوزه ابتدا باید به یک وفاق جمعی برسند و سعی کنند تا رسیدن به یک مجموعه واحدی، سنجیده و با برنامه ریزی پیش روند و آن مکانی را که اقدام به راه اندازی آن می کنند از هر نظر مورد تأئید همه فعالان این عرصه و از نظر حقوقی هم مورد تأیید سازمان های بیرونی باشد.

وی سطح انتظارات از انجمن صنفی یا هر اسم دیگری که در حوزه طنز قائل به تأسیس آن هستیم را بیش از حد انتظار خواند و در این خصوص تأکید کرد: وقتی یک مجموعه ای را مطرح می کنیم که باید در حوزه طنز و برای رسیدن به یک وفاق جمعی در میان طنزپردازان ایجاد شود، در اهداف آن برنامه هایی را پیش بینی می کنیم که از ایده تا به عمل رسیدن آن ۰ تا ۱۰۰ فاصله دارد و باید برای محقق شدن آن به جای رویایی نگاه کردن کمی واقع بینانه نگاه شود.

شاعر مجموعه شعر طنز «رفوزه ها»، سنجیده عمل کردن طنزپرداز و پرهیز از احساسی برخورد کردن در برنامه ها را همواره یکی از مواردی دانست که کمتر توسط طنزپردازان رعایت می شود و بیان داشت: اینکه هر مکان و هر زمان و به دور از هرگونه مصلحت اندیشی هر چیزی را در قالب طنز مطرح کنیم نه تنها ممکن است حساسیت هایی را توسط مسئولان امنیتی برای فرد در پی داشته باشد بلکه ممکن است صاحب اثر هم توسط جامعه پس زده شود.

وی تأکید کرد: آسیب شناسی نقاط ضعف شعر یا متن توسط شاعر و نویسنده قبل از قرائت آن، همواره باید وجود داشته باشد و حتی گاهی این وظایف می تواند در همان انجمن صنفی که تریبون واحدی برای طنزپردازان است، مطرح شود و کارشناسان به بررسی معایب و محاسن آن بپردازند.

نویسنده مجموعه مقالات «حدیث قند» ناهماهنگی جامعه طنز نویس و برخوردهای سلیقه ای و شخصی را در راه اندازی انجمن از مشکلات عمده این حوزه خواند و اظهار داشت: گردآوری مجموعه‌ای از افراد با طرز فکرها و سلیقه های مختلف به واقع کار سختی است و برای محقق شدن یک انجمن صنفی که زبان متحد تمام طنز پردازان باشد ابتدا باید به یک زبان مشترک در درون خودمان برسیم تا بتوانیم در تشکیل انجمن موفق شویم.

زرویی نصرآباد، خودسانسوری هایی که در برگزاری برنامه های طنز توسط فعالان این عرصه می شود را بسیار بیشتر از سایر برنامه های ادبی عنوان کرد و آن را آفتی برای این حوزه برشمارد و گفت: مخاطب در نظر اول با مطرح شدن اسم برنامه های طنز فکر می کند که افرادی که در این فضا حضور دارند خیلی بی پرده و به دور از هنجارهای حاکم بر جامعه مطالب خود را می خوانند؛ در صورتی که باید گفت خودسانسوری های این جلسات بعضاً از بسیاری از جلسات ادبی هم بیشتر است.

وی خاطرنشان کرد: در بعضی از برنامه های حوزه هنری خود طنزپردازان با تغییر رویکرد خود در ایام عزاداری ارادت خود را به ائمه و ارزش های جامعه همواره ابراز داشته اند. به عنوان مثال شب شعر طنز «در حلقه رندان» در ماه محرم با تغییر عنوان به رندان تشنه لب زمینه را برای شعر خوانی عاشورایی همین شاعران فراهم می آورد و یا در بسیاری دیگر از برنامه های طنز، حتی با وجود رعایت چارچوب‌ها، باز طنزپردازان را متهم به مبارزه با ارزش ها و شئون جامعه می کنند.

در ادامه این مراسم اسماعیل امینی از شاعران کشور نسبت به فعالیت حاشیه ای بعضی از طنزپردازان که سعی دارند در حاشیه کار کنند، گلایه کرد و گفت: گاهی عناصر و ابزارهای ادبی توسط بعضی طنزپردازان فقط در جهت مبارزه با سیاست ها و جامعه اطراف خود استفاده می شود و از رسالت کار فرهنگی خود که روشنگری و تولید محتوای ادبی است، فاصله می گیرد؛ در صورتی که به زعم بنده طنز نویس هم به سان مشاغل دیگر باید در متن حرکت کند و با حاشیه رفتن برای خود موقعیت بحرانی به وجود نیاورد.

رسانه های مجازی میان ما فاصله انداخته است
صابر قدیمی، مجری رادیو و تلویزیون، نقد آثار دوستان فعال این حوزه را در جلسات صمیمی و یا نهادی که بتوان مرجعی برای طنز کشور شناخته شود لازم برشمرد و بیان داشت: گسترش تکنولوژی و دسترسی هر کسی به تریبونی مخصوص برای انتشار آثارشان باعث شده که بعضاً نتوانیم خیلی در جلسات حضوری دور هم جمع شویم و از درون این جلسات به تصمیمات مهم و راهکارهایی برای پیشبرد اهداف عال صنف خود دست پیدا کنیم.

کارکرد طنز از انحصار رسانه ها خارج شده است
علیرضا لبش، نویسنده کتاب «خنده در مراسم تدفین» هم در این برنامه، کارکرد طنز را فقط محدود به رسانه ها ندانست و گفت: شرایط کاری در دنیا به گونه ای شده است که بسیاری از فعالان این حوزه عضو هیچ رسانه ای نیستند و فقط در مجامع و محافل ادبی حضوری فعال دارند و به اجرای برنامه می‌پردازند.

وی آسیب شناسی محتوای آثار را قبل از انتشار لازم برشمرد و گفت: باید در این خصوص پارامترهایی توسط صاحب نظران فعال این عرصه تعیین شود تا هدایتگر و چراغ راه طنزپردازان باشد و آن ها را از هر آسیبی ایمن کند.

گفتنی است در این محفل هنرمندان طنزپردازی چون اسماعیل امینی، رضا ساکی، امید مهدی‌نژاد، علیرضا لبش و جمعی دیگر از طنزپردازان کشور حضور داشتند.

یادآور می شود محفل طنز، یک‌شنبه آخر هرماه بعد از برنامه شب شعر «در حلقه رندان» و با حضور طیف وسیعی از طنزپردازان برگزار می شود.

chatنظرات شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اپلیکیشن کبریت کم خطر