بوی خوش کدام بهار است که شامه زمین را می نوازد؟ هوای پیراهن کدام یوسف است، که دنیا را به سرمستی فرا خوانده است؟ این همه پروانه شناور در هوای عشق، زاده کدام لبخند است؟
ذیقعده، یازدهمین روزش را چراغانی کرده است. روشنی از روزنه ها جاری است. خورشیدی از دامان «نجمه» طلوع کرده است تا سرنوشت تاریک دنیا را به روشنایی و روز برساند. شوق، در رگ های ذیقعده می دود. هشتمین خورشید، دمیده است.
میلاد حضرت امام رضا (علیه السلام) بر شیفتگان بارگاه رضوی مبارک باد.
ذیقعده شد و یازدهم بوالحسن آمد
بلبل به طرب شاد به دشت و دمن آمد
گلزار ولا غرقه ی در شور و صفا شد
هشتم گل گلزار به صحن چمن آمد
تابیده شده نور الهی به مدینه
یُمن قدمش جان به تن مرد و زن آمد
با خنده کند شکر خدا حضرت کاظم (ع)
مولود نکویش حسن اندر حسن آمد
سوم علی از سلسله ی پاک امامت
بر قلب همه حیدریون راهزن آمد
راضی به رضای حق و زین روی رضا شد
اسباب رهایی غزال ختن آمد
از کودکی اش عالم و راوی حدیث است
از بهر علیمان جهان رایزن آمد
با مرقد او رشک بهشت است خراسان
سرمایه ی فخر است که بر این وطن آمد
قربان حریمش که در آن از همه عالم
زایر ز برای هبه ی جان و تن آمد
خوش باد کنار حرمش جشن ولادت
روزی که رضا (ع) عالم صاحب سخن آمد
شاعر : اسماعیل تقوایی
