فرهاد حسن‌زاده در ششمین نشست لذت داستان گفت:وقتی کودکان خود می‌نویسند تخلیه روحی و روانی می‌شوند اما متاسفانه از زمانی که زنگ انشا از مدارس حذف شده نوشتن هم در میان کودکان رنگ باخته است.
به گزارش شیرین طنز، به نقل از خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای سرو، ششمین نشست «لذت داستان» با سخنرانی و بیان تجربیات فرهاد حسن‌زاده نویسنده کودک، نوجوان و بزرگسال کشورمان؛ سه شنبه سوم شهریور ماه در فرهنگسرای سرو برگزار شد.
فرهاد حسن‌زاده در این نشست که به همت موسسه شهرستان ادب و با همکاری فرهنگسرای سرو برگزار شد، با بیان این که نخستین داستان‌هایش را در دوران کودکی نوشته است، اظهار کرد: معلم انشائی داشتم که موضوعات متفاوتی برای نگارش انشاء تعیین می‌کرد و یک بار هم موضع باران را برای ما مشخص کرد و من با آن موضوع داستان کوتاهی نوشتم. البته فرصت نشد داستانم را در کلاس بخوانم، اما یکی از دوستانم در ساعت بعدی همان کلاس، داستان مرا خواند و از معلم ۲۰ گرفت.
به مرحوم فردی گفتم چرا مجلتان خشک و بی روح است
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر چگونگی نگارش ویژه نامه هم شاگردی در کیهان بچه ها گفت: هم شاگردی تجربه ایی در عرصه طنز بود که برای من رخ داد. در آن دوران در دفتر مرحوم امیرحسین فردی به همراه شهرام شفیعی، حسین فتاحی، سوسن طاقدیس و خود آقای فردی جلساتی داشتیم و من با ایشان دوستی نزدیکی پیدا کرده بودم. در همین دوران بود ه به مرحوم فردی گفتم چرا مجله کیهان بچه ها انقدر خشک و بی روح است؟ و ایشان هم گفتند نویسنده ای نداریم که مطالب طنز در نشریه مان بنویسد و اگر مایلی خودت این کار را انجام بده. همین شد که صفحات مربوط به همشاگردی را به من دادند تا آن آثار را بنویسم.
حسن زاده هم چنین گفت: در دنیای بزرگترها هر چه که بخواهید وجود دارد و در کنار این دنیا، گاهی برخی چیزها هم برای بچه ها می سازیم. من هم فکر کردم که هیچ گاه به طور جدی برای بچه ها طنز نساخته ایم. به ویژه در عرصه ادبیات کودک و نوجوان، آثاری که به طور تخصصی به مقوله طنز بپردازند بسیار کم بوده اند. البته نوشتن برای کودکان دشوار است و طنز نوشتن برای آن ها دشوارتر. چرا که طنز گاهی بی پروا حرف می زند و امکان دارد مخاطب برداشت اشتباه کند.
وی افزود: در طنزهایی که در نشریه همشاگردی می نوشتم تلاش داشتم تا به نوجوانان که می خواهند وارد دنیای بزرگسالی شوند یاد بدهم که منتقد باشند و نسبت به دنیای اطراف خود بی تفاوت نباشند.
چهره واقعی بچه‌ها چهره بازیگوش آن ها است
حسن زاده هم چنین با بیان اینکه در دوران کودکی، ساکت، خجالتی و مظلوم بوده است گفت: دو نوع کودک وجود دارد. کودکانی که شلوغ و بازیگوش هستند و در مقابل آنها کودکانی که نگاه رسمی به آن ها می‌شود و ساکت و خجالتی هستند. چهره واقعی بچه ها چهره شلوغ و بازیگوش آن ها است در حالی که ما دوست داریم آن ها ساکت و رسمی باشند.
این نویسنده با اشاره به رمان «هستی» خود اظهار کرد: دختر ها به شدت این رمان را دوست داشتند و رمانی بود که مخابانش آن را به یکدیگر معرفی کردند و معتقدم پژوهشگران باید بررسی کنند که چه دلیلی وجود دارد که کوذکان از شخصیتی همچون هستی استقبال می کنند.
حسن زاده با تاکید بر اینکه آثارش را برای کودکان و درباره آنها می نویسد عنوان کرد: برای نگارش برخی آثارم میان کودکان کانون تربیت اطفال و نوجوان رفتم و برایشان داستان و کتاب خواندم. نوشتن درباره این کودکان قطعا تلخ است اما همیشه سعی کردم هم برای آن ها و هم درباره آنها بنویسم.
نوشتن در میان کودکان و نوجوانان رنگ باخته است
وی با اشاره به اینکه فعالیت‌های خلاقانه می‌تواند برای کودکان مفید باشد، گفت: وقتی کودکان خود می نویسند تخلیه روحی و روانی می شوند اما متاسفانه از زمانی که زنگ انشا از مدارس حذف شده است نوشتن در میان کودکان رنگ باخته است. در این راستا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش می توانند نقش خوبی در پرورش استعداد نویسندگی کودکان داشته باشند اما در این زمینه فعالیت مناسب ندارند.
وی هم چنین خاطرنشان کرد: امروزه کودکان می توانند در شبکه‌های اجتماعی و مجازی بنویسند و بازخورد نوشته‌هایشان را به سرعت دریافت کنند به همین دلیل نیز نسبت به مجلات و نشریات کودک بی تفاوت شده اند و این زنگ خطری است که حتما باید درباره آن فکر کرد.
موافق با دسته بندی های ادبی نیستم
حسن زاده با تاکید بر اینکه به نگارش داستان در دو حوزه بزرگسال و نوجوان علاقه مند است گفت: یکی از داستان هایم در عین حال که کاندیدای جایزه گلشیری شد از سوی جایزه قلم نیز نامزد دریافت جایزه شد البته من موافق با دسته بندی ادبی نیستم اما طیف های گسترده فکری به اثرم استقبال نشان دادند و این نشان از بی طرفی داستان دارد. اگر تقسیم بندی های ادبی وجود نداشت خیلی ها که در دسته بندی خودی ها قرار نمی گیرند داستان جنگ می نوشتند.
وی ادامه داد: تنها نویسنده ای هستم که عمدتا نگاهم در آثارم به پشت جبهه بوده و به موضوعاتی هم چون مهاجرت، سختی های غربت و مقاومت مردم آبادان در دوران دفاع مقدس پرداختم چراکه این موضوعات همیشه با من بوده اند.
حسن زاده در بخش دیگری از این مراسم با اشاره به ژانر دفاع مقدس در ادبیات کشورمان گفت: برای من ادبیات جنگ، حتی افسانه آرش و حتی داستان های شاهنامه را شامل می شود و در این دایره بزرگ ادبی دایره کوچکتری به نام ادبیات دفاع مقدس ایجاد کرده ام.
وی هم چنین گفت: پس از اتمام جنگ تحمیلی بسیاری می گفتند که چرا اثر خوب ادبی درباره جنگ وجود ندارد و برخی هم معتقد بودند باید اجازه داد تا از آن دوران فاصله بگیریم و آثار خوب پدید بیاید. امروز در آن دوران به سر می بریم و آثار خوب جنگ تولید می شود البته برخی با اینگونه آثار مخالفند و به آن ها نسبت زد جنگ می دهند در صورتیکه اینگونه نیست.
این نویسنده هم چنین در پایان با بیان خاطراتی از چگونگی نگارش داستان هایش فصلی از رمان چاپ نشده اش را برای حضار خواند.
