بهاءالدین خرمشاهی (زاده ۱۳۲۴ در قزوین) نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار، طنزپرداز، فرهنگ‌نویس، شاعر و استاد دانشگاه ایرانی است. وی تألیفاتی در حافظشناسی و تفسیر اشعار او دارد. او همچنین از ویراستاران دانشنامه تشیع (به مدیریت فهیمه محبی) است.
زندگی
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قزوین گذراند. سپس در رشته پزشکی پذیرفته شد اما تحصیل در این رشته را در سال سوم نیمه کاره رها کرد (۱۳۴۳) و به همراه کامران فانی به تحصیل در رشته ادبیات فارسی پرداخت. سپس از دانشگاه تهران فوق لیسانس کتابداری گرفت (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲) و در مرکز خدمات کتابداری مشغول به کار شد. از اساتید وی در رشته ادبیات فارسی می‌توان به ذبیح‌الله صفا، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، پرویز ناتل خانلری، سید صادق گوهرین، آیت‌الله ابوالحسن شعرانی و عبدالحمید بدیع الزمانی کردستانی اشاره کرد. وی در ۱۳۵۲ ازدواج نمود که حاصل آن سه فرزند به نامهای هاتف (متولد ۱۳۵۴)، عارف (متولد ۱۳۵۸) و حافظ (متولد ۱۳۶۳) است. وی از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ خدمت سربازی را سپری نمود.
آثار
ترجمه
«هنری میلر» اثر جورج ویکس – (۱۳۵۱)
«شیطان در بهشت» اثر هنری میلر – (۱۳۵۲)
«علم در تاریخ» اثر جان برنال – (۱۳۵۴)
«هابیل و چند داستان دیگر» اثر میگل د اونامونو – (۱۳۵۶)
«عرفان و فلسفه» اثر و. ت. استیس – (۱۳۵۸)
«درد جاودانگی» اثر میگل د اونامونو – (۱۳۶۰)
«علم و دین» اثر ایان باربور – (۱۳۶۲)
«اندیشه سیاسی در اسلام معاصر» اثر حمید عنایت – (۱۳۶۲)
«تاریخ فلسفه» اثر فردریک کاپلستون – جلد هشتم (از بنتام تا راسل) (۱۳۷۰)
«خدا در فلسفه» – (۱۳۷۰)
«قرآن کریم» – (۱۳۷۴)
«دین پژوهی» اثر میرچا الیاده – (۷۹-۱۳۷۵)
«درآمدی بر تاریخ قرآن» اثر ریچارد بل – (۱۳۸۰)
تألیف
فرهنگ موضوعی قرآن مجید
ذهن و زبان حافظ
حافظ‌نامه
سیر بی سلوک
چهارده روایت
دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی
ویکی پدیا
