یک طنزپرداز با بیان اینکه خط قرمزها در آستانه انتخابات تغییر می‌کند می‌گوید: باید این خطوط سروسامان بگیرد تا بتوان آن‌ها را فهمید و رعایت کرد.
استقبال مردم از طنز
به گزارش شیرین طنز، مهدی استاداحمد در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا، درباره وضعیت طنز امروز گفت: خوشبختانه در حال حاضر مردم نسبت به طنز اقبال نشان می‌دهند. ممکن است گاهی طنز با سایر شاخه‌های شوخ‌طبعی اشتباه گرفته شود، اما همین که مردم شوخ‌طبعی را دوست دارند، خوب است.
این طنزپرداز ادامه داد: در واقع مردم نسبت به گذشته بیشتر علاقه نشان می‌دهند. یکی از علت‌هایش هم به شبکه‌های اجتماعی و ابرار‌های ارتباطی مربوط می‌شود. در این ابزارها مردم به سهولت می‌توانند به هم هرچه را که بخواهند، اطلاع دهند.
او درباره بخش رسمی طنز بیان کرد: اما در بخش تولید طنز در بخش رسمی باید در نظر داشت که هر دوره‌ای ضعف‌ها و قوت‌های خودش را دارد. نمی‌شود گفت که یک دوره در طنز بهتر بود و یک دوره بدتر. خیلی نمی‌شود در این مورد نظر داد و نسخه‌ای برایش پیچید.
سوءتفاهم‌ها درباره طنز سیاسی
این طنزپرداز با بیان اینکه انتخابات یک فرصت خوب برای طنزپردازان است، اظهار کرد: طنزپردازان می‌توانند در این فضا خودشان را محک بزنند و تاثیرگذار باشند. این بازه زمانی بسیار زیاد به طنزپردازان سوژه می‌دهد؛ چون تعداد اتفاق‌هایی که رخ می‌دهد زیاد است.
استاداحمد همچنین افزود: تعداد سوژه‌ها هم افزایش می‌یابد و سوژه‌ها خیلی زیاد می‌شود. طنزپردازان خیلی می‌توانند از این فضا استفاده کنند و طنزهای بسیار خوبی بنویسند.
او با تاکید بر اشتباه بودن سوءتفاهم‌های طنز درباره انتخابات بیان کرد: از سوی دیگر سوءتفاهم هم در این فضا زیاد می‌شود. نیاز است کسانی که درباره آن‌ها طنز نوشته می‌شود مقداری بیشتر تحمل و صبر به خرج بدهند.
این طنزپرداز همچنین گفت: طبیعتا مثل همیشه سوءتفاهم‌های رایج در این‌باره به طنزپردازان آسیب می‌زند. زمانی که ابتدا به ساکن از طنز صحبت می‌شود یک جبهه‌گیری به چشم می‌خورد که انگار قرار است کسی را مسخره کنند. در حالی که در اکثر موارد اصلا در نوشته‌های طنزپردازان اشخاص مطرح نیستند. در طنز انتخاباتی برعکس تحلیل‌های جدی که اشخاص را نشانه می‌گیرند، موقعیت‌ها سوژه نوشتن می‌شوند.
نقش ترغیبی طنز
استاداحمد با بیان اینکه طنز می‌تواند به شرکت در انتخابات کمک کند، اظهار کرد: فکر می‌کنم طنزپردازانی که دوست دارند انتخابات با حضور هرچه بیشتر مردم صورت بگیرد و نتیجه بهتری هم بدهد، باید بیشتر تلاش کنند که در این فضا با استاندارها و نزدیک به چارچوب‌ها طنز بنویسند. همچنین باید بیشتر و بهتر فعالیت کنند تا بتوانند موثرتر باشند.
او درباره برخورد مسئولان در زمان انتخابات نیز بیان کرد: از دیگر سو ناظران و مسئولان باید در این فضا تحمل و صبر بیشتری داشته باشند. در مجموع نتیجه شوخی‌ها مشارکت بیشتر مردم است. هرچه انتخابات بیشتر برای مردم دغدغه شود بیشتر شرکت می‌کنند.
این طنزپرداز درباره حضور بهتر طنز در انتخابات بیان کرد: یکی از راه‌هایی که این اتفاق را تسریع می‌کند این است که فضاهای شوخ‌طبعانه – که به طنز نزدیک است – در ابزارهای در دست مردم شکل بگیرد. امیدوارم رسانه‌های رسمی نیز با رسانه‌های غیررسمی همراه شوند و همیشه باشند.
خط قرمزهاب حساس و غیرقابل تشخیص
او همچنین درباره خط قرمزهای طنز انتخاباتی گفت: در این دوره خط قرمزها حساس و غیرقابل تشخیص می‌شوند، زیرا مدام تغییر می‌کنند. همه نویسندگان و طنزپردازان حدود و خط قرمزهای مشخص را می‌شناسند و همه اهالی رسانه آن را در کار شوخی و جدی رعایت می‌کنند.
استاداحمد درباره تغییرها و لغزش‌های محدودیت‌ها اظهار کرد: اما آن بخشی که به طنزنویسان و کاریکاتوریست‌های فعال در حوزه شوخ‌طبعانه مربوط است و تغییر می‌کند، باید گفت که به علت تغییرها رعایت کردنش سخت می‌شود. اگر طنزپرداز بداند، سمت آن بخش نمی‌رود. اما خب گاهی اوقات بعد از اینکه کار منتشر شد مشخص می‌شود که خط قرمزی تغییر کرده است.
او همچنین متذکر شد: به علت اینکه خط قرمزها تغییر می‌کند نمی‌توان یک تحلیل کامل و کلی ارائه داد. خود من هم همین الان نمی‌دانم چه چیزی از خط قرمزها کم یا به آن‌ها اضافه شده است.
این طنزپرداز با بیان اینکه بخشی از خط قرمزها هم به خود رسانه‌ها مربوط می‌شود، اظهار کرد: هر رسانه برای خود یک سری خطوط قرمز دارد، هرچقدر که این خطوط سروسامان بگیرد بهتر است. نمی‌توان کاری با این خط قرمزها کرد، اما خب تا جای ممکن هرچقدر مشخص‌تر باشد، بهتر است؛ زیرا طنزنویسان بهتر می‌توانند آن‌ها را بفهمند و رعایت کنند.
برترین‌های طنز سیاسی
استاداحمد در پاسخ به سوالی مبنی بر معرفی برترین‌های طنز سیاسی تصریح کرد: نمی‌توانم یک فرد خاص را به عنوان برترین طنزنویس سیاسی امروز نام ببرم. من از هر فرد ممکن است چند مطلب را دوست داشته باشم. ممکن است از یک مطلب کسی خوشم بیاید و فردا مطلب دیگری از او بخوانم که لذت مطلب روز قبل را فراموش کنم یا برعکس. خیلی فرد خاصی در ذهنم نمی‌آید.
