دقیقاً ساعت ۵:۳۰ بعدازظهر یکشنبه ۱۴ خردادماه ۱۳۴۰ با همین دقّت و صلابت و جدّیّت، در شهر مشهد به دنیا آمد. تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی زبان و ادبیات فارسی و ایضاً کارشناسی ارشد و دکترای زبانشناسی به سرانجام رساند و با تدریس در آموزش و پرورش و دانشگاه از ۱۳۵۹، پس از ۳۲ سال تدریس در ۱۳۹۱ بازنشسته شدم.
نامبرده در اردیبهشت سال ۱۳۸۸ به عنوان «چهره ماندگار آموزش و پرورش» برگزیده شد که همین جا شدیداللحن به ایشان تبریک می گوییم. وی سرودن شعر طنز را از ۹ سالگی (با چاپ مطالب در صفحات اقتراح مجله توفیق تا مرداد ۱۳۵۱ و بعدها در مجله کاریکاتور) و شعر جدی را از ۱۴ سالگی (با درج آثار در کیهان بچه ها و سپس اطلاعات دختران و پسران و اطلاعات هفتگی آن موقع)آغاز کرد و هنوز به پایان نبرده است.
نفر دوم از سمت چپ
«نازک بین» و «مولانا بدپیله» از جمله امضاهای وی در شعرطنز است. مشارکت در تأسیس «جلسه احیای نثر فارسی» در دانشکده ادبیات دکتر شریعتی مشهد در سال ۱۳۶۵ و نیز تأسیس «انجمن ادبی بامدادِ امید»درنیشابور، از دیگر فعالیت های ادبی ایشان است. بقیه اش هم با خداست!
