menu
shuffle search add person
انصراف
cancel

شیرین طنز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید :

keyboard_double_arrow_left keyboard_double_arrow_right

پیشنهاد
شگفت انگیز

بزن بریم

بیخیال

سید ابوالفضل طاهری

طنز : بختک رُمان های روسی

سید ابوالفضل طاهری:

تا گوساله گاو و آدمی خام شود، تا رمان روسی به انتها رسیده و تمام شود، تا صبر آدمی صبر ایوب و اعصابش آرام شود، دل صاحبش پیر می شود، خواننده از خواندن رمان سیر می شود، عمر به پایان می رسد و کمی دیر می شود. رمان آنهم از نوع روسی، از همان ها که نیمه کاره رها می کنی و می بوسی، می بوسی و می گذاری کنار چون در اثر خواندنش پیر می شوی و می پوسی. اگر حساب انگشت شمار نویسنده ی ناپرهیز روسی را از غالب نویسندگان ادبیات روس جدا کنیم بر کسی پوشیده نیست از سر و کول رمان های روسی شخصیت می بارد.

بگونه ای که اگر بنا بود به ازای هر شخصیت یارانه دهند هر یک از نویسندگان روس دست کم یک برج داشتند. بگذریم از برخی نویسندگان نام آشنای روس که می شود با شخصیت های هر رمان شان چند تیم فوتبال تشکیل داد و با شخصیت های کل آثارشان جام جهانی تمام عیاری برگزار کرد. بگذریم از کسانی که گوش مفت و کاغذ و قلم رایگان گیر آورده و هرچه در چنته دارند رو می کنند و تا هفت الی هشت جد گوش را پشیمان نکرده پا پس نمی کشند.

نوع خاصی از رمان وجود دارد که ادوین میور از آن به عنوان رمان شخصیت یاد می کند. رمانی که طرح نوکر سینه چاک و غلام خانه زاد شخصیت است و هر چه در توان دارد مایه می گذارد تا بلکه در محضر راوی خود شیرینی کرده و شخصیت جدیدی را معرفی کند یا چیز بیشتری درباره ی شخصیتی که پیشتر معرف حضور مخاطب بوده عرض نماید. شخصیت ها را از مناظر مختلف بررسی می کنند از جمله تحول، ساختار روایی و خصلت درونی و … از منظر خصلت درونی شخصیت ها به دو نوع تک بعدی و چند بعدی تقسیم می شوند همان که فریدون بدره ای از آن با عناوین مسطح و کروی یاد می کند و ابراهیم یونسی آنرا ساده و جامع ترجمه کرده است.

شخصیت تک بعدی را در یک جمله می توان بیان کرد مختصر و مفید، بدون چک و چانه، شخصیت شناخته می شود و می آید به ذهن یا همان بالاخانه، اما شخصیت چند بعدی همه جانبه، غیر قابل پیش بینی و ممتاز از سایر شخصیت ها می باشد. بطور طبیعی شخصیت های چند بعدی در کنار شخصیت های تک بعدی قرار می گیرند و این موازنه باعث می شود رمان در تعادل باشد. رمان های روسی بجای آنکه یکی به نعل زده و یکی به میخ یک سره می روند سراغ شخصیت های چند بعدی و برای شخصیت تک بعدی تره هم خرد نمی کنند. این امر شاید برتری رمان روسی بنظر برسد منتها اینطور نیست.

همانطور که فخامت بیش از حد زبان، موجب وخامت حال رمان می شود، همانگونه که افراط در سجع بکار رفته در این مطلب، باعث شادی روح خواجه عبدال… انصاری وخستگی و کسالت می شود. به همان طریق شخصیت های بعضاً سرکش چند بعدی به جان طرح می افتند و تقسیم غنایم کرده و خونش را همچون زالو می مکند. آنچه در انتها و پس از هجوم شخصیت ها باقی می ماند تتمه ای از طرح است که زمام امور از دست نویسنده خارج شده و او باید کلید بردارد و همه ی درهای بسته ی رمان را یکی پس از دیگری باز کند. مثل آن می ماند یک فیلمساز فیلمی بسازد و برای نقشی فرعی و کوتاه در حد چند دقیقه بازیگر بزرگی دعوت کنند و ایشان هم نیمی از بودجه ی فیلم را برای آن مختصر نقش ببلعد.

اگر ممکن باشد تمام بازیگر های فیلم معروف باشند حتی رهگذران بسیار عالی می شود اما از بد حادثه ممکن نیست. اگر هم ممکن باشد کاری است بیهوده. تصور کنید در بخشی از رمان شخصیت اصلی فردی را که به درخت تکیه کرده را دید و از ایشان ساعت پرسید. ایشان هم ساعت مبارک را نگاه کرد و جواب شخصیت اصلی را داد. اگر قرار باشد اولین و آخرین حضور این شخصیت در خلال رمان باشد دیگر سایر وجوه شخصیتی این شخصیت به چه کار می آید؟ چه منطقی قبول می کند این مسئله را که نویسنده وقت خود و خواننده را صرف توصیف وماجراجویی بی مورد کند تا همگان بدانند به درخت تکیه دهندگان آن سال ها در روسیه چه آدم هایی بوده اند. مثل آن می ماند همین صحنه گوشه ای از یک فیلم باشد و شهاب حسینی را بگوئیم نخل طلایش را بگذارد کنار و این نقش پیش پا افتاده را بر عهده گیرد.

هر چند پر واضح است که پدر کشتگی با نویسندگان روس دارم با وجود آنکه این امر را به جد تکذیب می کنم اما زبان به اقرار می گشایم و می گویم ادبیات روس کشته مرده کم ندارد. همان کسانی که پیچیدگی و سرکشی شخصیت ها را دوست دارند و از خواندن آن لذت می برند یا آنان که دلشان لک زده در زندگی مردم سرک بکشند و پشت سر مردم غیبت کنند آنهم ساده و بدون گناه و می آیند و به رمان روسی متوسل می شوند و حظ وافری برده و دلشان غنج می رود. با وجود خیل کثیری از طرفداران رمان روسی در ایران خوشبختانه نویسندگان ایرانی اعتقادی به این قرتی بازی ها نداشته و این بچه بازی ها را بر نمی تابند و کم نیستند شمار رمان هایی که همه ی شخصیت هایشان از نوع تک بعدی است.

منتشر شده در : مردم سالاری

chatنظرات شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اپلیکیشن کبریت کم خطر